Herkesin çocukluğu renkli hatıralarla doludur elbet. Ancak doksanlar, modernizme geçiş dönemini kapsadığı için nostaljik etkisinin belki de son temsilcisidir. Gelin o dönem doğru kısa bir yolculuk yapalım ve 90’larda Türkiye ‘de çocuk olanların hatırlayacağı oyun ve oyuncaklar listesi yapalım. Ayrıca sitemizden 90’larda Adını Duyurmuş Ancak Şöhreti Uzun Sürmemiş İsimler hakkında bilgi edinmenizde mümkün.
Taso
Birçoğumuzun cips bağımlısı olmasına neden olan tasolar, mahalle aralarında takas kültürünü de geliştiren ve kendine ait karaborsası olan oyuncaklardı. Süper ve mega gibi örnekleri ile çocukların bulduğu her alanı oyun dünyasına çevirmelerine yardımcı olan taso, doksanlarda minik koleksiyonerler yaratmış bir efsanedir.
Atariler
Hepimiz içinde en fazla 9 oyun olan ancak 999999 in 1 şeklinde lanse edilen kasetlere harçlıklarımızı dökmüşüzdür. TV girişi olan ilk oyun konsolları, Tetris, Prince ve Mario gibi oyunların ilk örneklerini tecrübe edebildiğimiz teknolojik devrim niteliğindeki aygıtlardı. Annelerin gün muhabbetlerini daha rahat yapmalarını sağladığı için de kısa sürede yaygınlaşmıştı.
Ayrıca pille çalışan ve mono müzikleriyle en havalı oyuncaklardan biri olan gameboyları da unutmamak lazım.
Hugo ve Tolga Abi
Doksanların oyunlarından bahsederken Hugo ve Tolga Abi’ye değinmemek olmaz. TV üzerindeki ilk interaktif oyun olan Hugo’da, ailesini kurtarmaya çalışan bir süper kahraman ve ona engel olmak isteyen Sila adındaki bir cadının mücadelesine tanık olmuştuk. Kim bilir kaç çocuk ekran başında telefonun tuşlarını içine çöktürmeyi başarmıştı?
Sinek İlacının Arkasından Koşmak
Özellikle akşamüstü saatlerinde yapılan bu eylem, doksanlarda yaşayan çocukların tam bir çılgın olduğunun göstergesi olarak nitelendirilebilir. Mahallenin bütün çocukları toplanır ve o beyaz dumanın arkasından koşuştururdu. hatta vücudunu sinek ısırmasın diye kıyafetlerini çıkararak koşan çocuklar bile olurdu.
Seksek
90’larda çocuk olanların hatırlayacağı eğlenceli oyun ve oyuncaklar listemizde sayacağımız bir diğer oyun da seksek. Tebeşir ya da kömürle yola çizilen o minik parkur, bazen hayatınızın en önemli görevini yerine getirmeye hazırlanıyormuşsunuz gibi hissettirirdi. Elinizde salçalı ekmek, çamura bulanmış lastikli bir eşofman ve gözlerde “Ne olur akşam ezası okunmasın” bakışı ile oynanan sekseğin tadını hiçbir oyun vermemiştir.
